NIEUWSBERICHT
Een pittige hypo
Simone Woerdenbach is moeder van Milan, die diabetes type 1 heeft. Regelmatig vertelt zij hier en op haar Facebook-pagina Suikerkontje mooie verhalen over haar leven. Herkenbaar voor iedereen die ook een kind met diabetes type 1 heeft.
Vandaag keken ze naar je. De mensen om je heen. Het winkelend publiek. Jong en oud. Maar je was je er gelukkig niet van bewust. Ze keken ook naar mij. Ik zag verbaasde blikken, vragende ogen en opgetrokken wenkbrauwen.
Je baande je een weg door de kledingrekken van de kledingwinkel. Je volgde niet persé het pad. Hup, met je hoofd dwars door de damesbloesjes, waardoor er een stuk of wat op de grond vielen. Ik hield je hand vast en hing her en der de kledingstukken weer netjes terug. Mensen keken naar ons. Ik voelde hun ogen prikken. Ook al weet ik dat je er niks aan kunt doen en dat ik een ander geen uitleg verschuldigd ben, het voelde toch een beetje gek. Ik zag denkwolkjes boven ieders hoofd zweven, duidelijke non-verbale communicatie…
Je zat in een pittige hypo en dit was het resultaat. Je gedroeg je vreemd, roekeloos, alsof je dronken was. Alleen… je bent 6!
Mensen, het winkelend publiek in dit geval, weten dit niet. Zij hebben geen idee. Ze zien een jongetje alles omver maaien en een moeder zijn sporen uitwissen.
Later zouden ze een jongetje zien dat als een halfdood vogeltje op een bank ligt, die van de kledingwinkel wel te verstaan. Met schoenen en al! Ik hoor ze denken; ‘Dat die moeder dat toelaat…’. Maar het maakt me niks uit, al moest ik dat drempeltje wel even nemen. Ik heb net je suikertje geprikt, ik struikel nog steeds over het woord ‘bloedglucosewaarde’, en ik begrijp waarom je je zo gedraagt. Dus ik laat je eten, languit op de bank met je schoenen aan. Mensen die willen zitten, laten we staan. Ik zit naast je, op het puntje en ik zie aan alles dat je je rot voelt, maar ik heb geen idee hóé dat voelt.
Toen je weer een beetje bij de mensen was, hebben we nog een sapje gekocht en zijn we richting huis gegaan. Dit geeft een heerlijk winkelmiddagje toch een vervelende nasmaak.
Eenmaal thuis konden we zo aanschuiven. Papa had gekookt én wat lekkers gebakken, wat we besluiten als toetje te nemen. Er zitten aardig wat koolhydraten in en we volgen de boluswizard van je pomp. Maar toen hoefde je niet meer, na 2 hapjes bananen-chocolade cake was je helemaal klaar met vandaag.
“Maar schat, je hebt daar net voor gepompt, hè?! Kun je het niet gewoon opeten?”. Maar je hoeft echt niet meer en met een trillende onderlip zeg je geïrriteerd: “Ik wou echt dat ik geen suikerziekte had!”
Ik ook niet, schat. Ik ook niet...
Over Diabeter:
Wij zijn een gespecialiseerd behandelcentrum voor type 1 diabetes met vestigingen in Rotterdam, Schiphol, Deventer, Groningen en Veldhoven. Onze missie voor onze meer dan 2000 (jonge) patiënten met diabetes type 1 is: een toekomst zonder diabetescomplicaties. Alles in Diabeter staat in dienst van deze missie: onze gespecialiseerde artsen en diabetesverpleegkundigen, onze ehealth, onze 24/7 bereikbaarheid en onze research.
