Diabeter

 Van 7 juni tot 11 juni wordt weer een van de grootste diabetescongressen ter wereld gehouden: de ADA. Hier worden resultaten gepresenteerd van wereldwijd onderzoek op diabetesgebied. Onze kinderarts-endocrinoloog Dr. Dick Mul is aanwezig en doet de komende dagen verslag.

---

Dag 1, vrijdag 7 juni

In een zonnig en winderig San Francisco is het ADA congres op gang gekomen. Het congrescentrum is verspreid over 3 plekken dicht bij elkaar, en je ziet overal in de omgeving deelnemers lopen, herkenbaar aan de badges: rood als je deelnemer bent, en blauw als je er om een andere reden bent, bijvoorbeeld vertegenwoordiger van de farmaceutische industrie of sensorfabrikanten.

Nieuwe technologie: de succesfactoren

Een van de bijeenkomsten, met veel belangstellenden, ging over wat belangrijk is bij het kiezen van een pomp, sensor of ander nieuw technisch apparaat. En dan vooral: hoe wordt het een succes? Twee dingen kwamen steeds terug:

1. Het is heel belangrijk om van te voren duidelijk te hebben wat de verwachtingen zijn van die technologie.
    
2. Een grondige training volgen voor je ermee start. Degenen die bij Diabeter begonnen zijn met bijvoorbeeld de nieuwste pomp/sensorcombinatie, de Medtronic 670G, zullen dat herkennen, hoop ik. Om de behandeling tot een succes te maken besteden we nadrukkelijk aandacht aan het geven van informatie over wat je wel, en zeker ook niet, kunt verwachten. En trainen we ieder, met internetmodules of in een groep, in het gebruik voor elke dag. 

Voor nieuwe spelers op de markt van de closed-loop (Tandem, Omnipod Horizon, Diabeloop) zal precies hetzelfde gelden in de aanloop naar de start: weet wat je doet en kunt verwachten. Over het tijdstip van de introductie van die nieuwe spelers in Nederland heb ik geen concrete informatie. Zodra we meer weten wanneer dat is, zullen we bij Diabeter uiteraard alles op alles zetten om u en jou de beste informatie en begeleiding te bieden. En dat zal beginnen met een goed gesprek.

Nadelen van glucosesensoren

In de middag was er een symposium onder de titel "pains and gains of CGM". Een aantal experts gaven daar hun visie op de voor- en nadelen van sensorbehandeling. Het viel een beetje tegen, er was niet zoveel nieuws. Bekende nadelen bij sensorbehandeling - en dan gaat het over alle sensoren, ook de freestyle libre - zijn de alarmen, de huidproblemen en dat je soms twijfels hebt over de precisie van de sensor. Ook callibraties blijven voor sommige mensen een drempel. Wel valt op dat met de modernere sensoren de aantallen patiënten die op de sensor blijven wel toenemen, en ook de tevredenheid met de verschillende apparaten. 

Wel een sensor, geen verbetering?

In recente studies uit de VS werd gezien dat het percentage patiënten met een sensor stijgt, maar daar niet leidt tot betere uitkomsten. Gebruik van techniek is dus niet alles: het moet gecombineerd met goede voorbereiding en begeleiding. 

Er zijn voorspellingen dat in 2023 in de VS meer dan 90% van de type 1 diabetespatiënten een glucosesensor zal gebruiken. Ik ben benieuwd naar de situatie in Nederland over 5 jaar. Met het aanbieden van de petitie in Den Haag om sensorbehandeling voor ieder vergoed te krijgen, kan er hopelijk een aanzet gegeven zijn tot een toekomst met meer patienten met een sensor. Maar nog steeds geven meerdere mensen er de voorkeur aan om met vingerprikken de diabetes te controleren. Dat kan een prima alternatief zijn wanneer je liever geen sensor op -of in- je lijf wilt. 

Nieuwe ontwikkelingen die eraan komen liggen op het gebied van betere sensoren, decision support systemen, vermindering van kalibraties en langere levensduur van de sensoren. Ik heb hier nog geen berichten gehoord over sensoren die door de huid (transcutaan) de bloedsuiker betrouwbaar kunnen meten. Er zijn enkele kleine firma's die wel zulke meters op de markt hebben en we testen er ook 1 die we op proef hebben gekregen.

Kortom, de pains and gains: 

Sensorbehandeling wordt beter en makkelijker, soms blijft het gedoe, en het past niet bij iedereen. Goed kiezen dus. En als het niet lukt: blijf niet tobben, maar kijk wat mogelijk een alternatief is en beter bij je past. Soms stoppen, soms een ander device. We hebben natuurlijk te maken met allerlei vergoedingsregelingen, en voorlopig zijn dat nog regelmatig beperkingen waar we mee moeten dealen. 

Insuline in de VS: bijna onbetaalbaar

Vergeleken met de VS is er in Nederland veel mogelijk. Denk aan de insuline die hier in de VS zo duur is, dat het voor sommige mensen niet betaalbaar meer is als je het zelf moet kopen. Hopelijk zal dat in Nederland niet gebeuren!

 

Meer lezen over nieuws vanuit ADA: